Japan police violence to Democratic at voting in Tokyo (3)

ဂ်ပန္ မွာ ရွိ တဲ့ ျမန္မာသံရံုးေရွ မွာ ဆႏၵမဲ့ေပးေနတုန္း ျဖစ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး ေတြကိုတဆင့္ ျပန္ တင္ျပတာပါ။
YN

Japan polices violence to Democratic at voting in Tokyo(2)

ဂ်ပန္ မွာ ရွိ တဲ့ ျမန္မာသံရံုးေရွ မွာ ဆႏၵမဲ့ေပးေနတုန္း ျဖစ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး ေတြကိုတဆင့္ ျပန္ တင္ျပတာပါ။
YN

Japan polices violence to Democratic at voting in Tokyo(1)

ဂ်ပန္ မွာ ရွိ တဲ့ ျမန္မာသံရံုးေရွ မွာ ဆႏၵမဲ့ေပးေနတုန္း ျဖစ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး ေတြကိုတဆင့္ ျပန္ တင္ျပတာပါ။
YN

ဒီ ဘေလာ့ေလးလုပ္ျဖစ္ထားတာေတာ့ အေတာ္ၾကာပါၿပီ... ဒါေပမဲ့ အခုမွဘဲ ျပန္ကိုင္ျဖစ္တယ္။ ၀ိုင္းအႀကံေပးၾကပါဦး။
ရဲႏိုင္

အေခ်ာင္ဘ၀ ကလြတ္ေျမာက္ျခင္း

က်ေနာ္ၾကားေနက် စကားေတြဘဲေလ၊ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္ရင္ ဘယ္လိုခြင္ေတြ ရလာႏိုင္တယ္ ဘယ္သူ႕ကိုဘယ္လို ကပ္သင့္လဲ၊ ဘယ္လိုေျမွာက္ပင့္ ေျပာဆိုသင့္တယ္ ဆိုတာေတြေပါ့။ ဒါက်ေနာ္က်င္လည္ ခဲ့ရတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ုိင္းရဲ႕ စကားေတြဘဲ။ က်ေနာ္ အစိုးရ၀န္းထမ္းတစ္ေယာက္ပါ စက္ရံုတစ္ရံုမွာ ဌာနငယ္ေလး တစ္ခုကို အမည္ခံ အုပ္ထိန္းရင္လုပ္ကိုင္ခဲ့ ပါတယ္။

က်ေနာ္တို႕ဟာ ငယ္ရြယ္တက္ႄကြတဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြလို႕ သူတုိ႕အၿမဲတမ္းေျပာတယ္။ တက္ႄကြစြာနဲ႕ လုပ္ေဆာင္ၾကတဲ့ က်ေနာ္တို႕ေတြဟာ အရက္သမားမျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အၿမဲထိန္းေနရတယ္။ အဲဒီၾကားထဲကဘဲ အရက္သမားအမ်ားစု ဟာ သူတို႕ေျပာတဲ့ လူငယ္ ၀န္ထမ္းေလးေတြျဖစ္လာတယ္။ ခြင္တည့္ လို႕ေသာက္ျဖစ္တယ္၊ စိတ္ညစ္လို႕ေသာက္ျဖစ္တယ္၊ ပင္ပန္းလို႕ေသာက္ျဖစ္တယ္။ ခြင္တည့္ေတာ့လည္း (နည္းတဲ့သူေတြက သူ႕အသိုင္း၀ိုင္းေတြကိုျပဳစု၊ ခြင္ႀကီးႀကီးတည့္တဲ့သူေတြကလည္း အထက္အရာရွိေတြကို ျပဳစု၊ ေနာက္ခြင္ေတြရလာေအာင္ လက္ေဆာင္ေတြေပးနဲ႕ေပါ့) သက္ဆိုင္သူေတြကိုျပဳစုရင္းနဲ႕ ေသာက္ ျဖစ္ၾကျပန္တယ္။ မေလာက္မငွနဲ႕ အေႄကြးေတြက၀ိုင္း၊ ထမင္းႏွပ္မွန္ဖို႕ေတာင္စဥ္းစားေနရတယ္၊ ဒီေန႕ လခ ထုတ္ မနက္ျဖန္ အေႄကြးဆပ္ ဒါနဲ႕ဘဲ အေႄကြးသံသယာလည္၊ ဒီၾကားထဲ အပိုခ်ိန္ ႏွစ္နာရီထိဆင္း (ႏိုင္ငံေတာ္ တိုးတက္ဖို႕လို႕ေတာ့ေျပာတာဘဲ) ရတဲ့ရက္ေတြရွိေတာ့ လူကပိုပင္ပန္းလာတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႕ စိတ္ညစ္တာနဲ႕ ပင္ပန္းတာ ႏွစ္ခုေပါင္းၿပီး ေသာက္ျဖစ္ျပန္ေရာ။ ဒိလိုနဲ႕ တလမွာ ရက္(၃၀)(၃၁) ရက္ ရွိတာကို ဟိုဘက္လထဲ တစ္ရက္ခ်ီးၿပီး (၃၁) (၃၂) ရက္ထိေသာက္ျဖစ္သြားေရာ။ ဒါနဲ႕အရက္သမားလို႔ အေခၚဘဲ ယာမကာ လုလင္ ေလးေတြ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ အေတာ္ကို တိုးတက္တာဘဲ။

က်ေနာ္တို႔ အသက္ (၂၅) (၂၆) ဆိုေတာ့ လူငယ္လို႔ ေျပာလို႔ရမယ္ထင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔ဟာ က်ေနာ္တို႔ အသက္ရဲ႕ ေလးပံု သံုးပံုေက်ာ္ထိ ကို ေက်ာင္းတက္တာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ က်ေနာ္ဆို (၂၁) (၂၂) ထိ ပညာေရး မွာဘဲ ႏွစ္ျမဳပ္ေန ခဲ့တယ္။ မိဘေတြကလည္း မရွိတဲ့ ၾကားက ပြန္းရတာဆိုေတာ့ အေတာ္ေလးကို ပဲ့ကုန္တယ္။ တက္ႄကြတဲ့ က်ေနာ့္လို လူငယ္ကျပန္ဖာေထး မေပးႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ပညာေရးထဲ ႏွစ္ျမဳပ္ေနလို ဘယ္လို စီးပြားေရမွာမွ မကၽြမ္းက်င္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အမိႏိုင္ငံေတာ္ႀကီးကိုဘဲ ယံုၾကည္စြာနဲ႔ပဲ အားကိုးၿပီး စက္မႈ ေက်ာင္းတစ္ခုရဲ႕ ဒီပလိုမာနဲ႔ ဘ၀ေက်ာင္းဖို႔ စိတ္ကူယဥ္ခဲ့တယ္။ တကယ္လည္း လုပ္ျဖစ္တယ္။ အစိုးရ၀န္ထမ္း ျဖစ္ေရာဆိုပါေတာ့၊ ဘယ္လိုလဲ။

ဒီရဲ႕လခ ဒီရဲ႕ လုပ္စာေလးေတြကို ေမွ်ာ္ကိုးၿပီး လုပ္ေနတဲ့ သူေတြ၊ ဘာစီးပြားေရးမွ မလုပ္တတ္တဲ့ ေကာင္ေတြ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈက မလံုေလာက္မႈမရွိေတာ့ ငတ္ကုန္ၾကၿပီေလ။ အျပင္အလုပ္ထြက္လုပ္ဖို႕ကလည္း မျဖစ္ႏိုင္၊ အခ်ိန္က မရ ေန႕ ည မအား ဒီထဲမွာဘဲ အာရံုစိုက္ၿပီးလုပ္ေနရေတာ့ အျပင္ေလာက နဲ႔လည္း အဆက္ျပတ္၊ နက္သထက္နက္တဲ့ တြင္းမည္းႀကီးထဲ က်ေနသလိုဘဲ။ လူျဖစ္ေနေတာ့ အသက္ရွင္ခ်င္တယ္၊ အဲ့ဒီအတြက္ အဟာရလိုတယ္၊ အဟာရ လံုလံုေလာက္ေလာက္ရဖို႔ အတြက္ ခိုးတတ္လာတယ္၊ ခြင္ေတြဖန္လာတယ္၊ ၾကာလာေတာ့ လုပ္ငန္းေအာင္ျမင္ဖို႔ထက္ ကိုယ္ခြင္ရမဲ့ ဟာေတြကိုဘဲ လိုက္ရွာၿပီး လုပ္လာၾကတယ္။ ကိုယ့္အတြက္ ေငြေၾကးေပါေပါသီသီ ရမဲ့အလုပ္မ်ဳိး၊ ေနရာမ်ဳိးမွာဘဲ လုပ္ခ်င္လာၾကတယ္၊ ခြင္မေကာင္းရင္ မလုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူး ေခ်ာင္ခိုလာၾကတယ္။ အဲဒီလို ခြင္မေကာင္းတဲ့ အလုပ္မ်ဳိး လုပ္ရရင္လည္း အျပည့္အ၀ လုပ္ကိုင္ခ်င္စိတ္မရွိေတာ့ဘဲနဲ႔ အေခ်ာင္ခိုလာၾကတယ္။ဒါနဲ႔ စက္ရံုရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကလည္း က်ဆင္းလာတယ္။ (ဒါေပမဲ့ တႏွစ္ တႏွစ္ရဲ႕ေအာင္ျမင္မႈကို ျပတဲ့အခါမွာ ေတာ့ အၿမဲတမ္း ၁၁၀% နဲ႕ ၁၁၅% မွာရွိတယ္လို႕ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုတင္ျပတယ္။အင္မတန္မွ ကၽႊမ္းက်င္ေသာ ႏိုင္ငံေပတည္း။)

ဒါနဲ႕ စက္ရံုကရတဲ့ပညာတစ္ခုျပရဦးမယ္။ ေနရာတစ္ခုရဖို႕အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္လူႀကီးေတြ ယံုၾကည္ေအာင္လုပ္ တဲ့နည္းေတြပါ။ ဒါကေတာ့ အဆင့္ဆင့္ေသာ ကိုယ့္ထက္ႀကီးတဲ့ အရာရွိေတြကို ကိုယ္ခိုးလို႔ရတာေတြကိုခြဲေပး တာပဲ (လာဒ္ေပး လာဒ္ယူလုပ္တာ္ေပါ့)၊ ဒီအလုပ္က ဆရာတပည့္လက္ဆင့္ကမ္းတယ္လို႕ ေျပာစရာ မလိုဘဲ သူ႕အလိုလို ျဖစ္ေနတယ္၊က်ေနာ့္ဆရာေတြ သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းလို႔ က်ေနာ္လည္း သရုပ္ေဆာင္တတ္လာ တယ္။က်ေနာ္ထက္ငယ္တဲ့ က်ေနာ္ေနာက္လိုက္ေတြကလည္း က်ေနာ့္လိုဘဲ ပီျပင္လွပါေပတယ္။လာဘ္စားတဲ့ အက်င့္ႀကီးကျပင္လို႔မရေတာ့ပါဘူးကြာ ဆိုတဲ့ စကားႀကီးက ၾကားေနရတဲ့ စိတ္ဓာတ္က် စရာစကားေတြဘဲေပါ့။

လူႀကီးခရီးစဥ္တစ္ခု အတြက္ျပင္ဆင္ခ်ိန္အနည္းဆံုး (၃)ရက္ ေန႔ ည ခရီးစဥ္ၿပီးတဲ့ အထိဘဲ။ ဘယ္ေလာက္ဘဲ အေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းပိုင္းေတြ ရွိပါေစ အထက္အရာရွိေတြကို မ်က္ႏွာရဖို႔ ရာထူးတိုးဖို႔ အလုပ္ေတြအားလံုးရပ္ စက္ရံုအတြင္းသပ္သပ္ ရပ္လွပေအာင္ ျပင္ဆင္ (က်န္တဲ့ အခ်ိန္ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ေပါ့)၊ ၿပီးရင္လူႀကီးလာတဲ့ အထိ ရပ္ေစာင့္၊ ထိုင္ေစာင့္၊ အိပ္ေစာင့္ ဘာမွမလုပ္နဲ႔ အလွျပင္ဆင္ထားတာေတြ ကိုမပ်က္ေစနဲ႔။ လူႀကီးေလျပင္ဆင္ ခ်ိန္ ပိုမ်ားေလဘဲ။ ေန႔ ည ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထိုင္ေစာင့္ေနရလို႔ ႏိုင္ငံ့၀င္ေငြေတြကို အနည္းဆံုးတရက္ (၆.၅)သိန္း နဲ႔ အထက္ဟာ ဘာလုပ္ငန္းမွမျဖစ္ဘဲ အလွျပ သရုပ္ေဆာင္တဲ့၀န္ထမ္းေတြကို ေပးၿပီးျဖဳန္းတီးျပစ္တယ္။ ဒါစက္ရံု တစ္ခုစာတည္းဘဲ တြက္ျပတာပါ။ က်န္ေသးတယ္ လူႀကီးေတြကို ဧည့္ခံ ေကၽြးေမြးတဲ့ စရိတ္ေတြ၊ ဌာနတစ္ခုခ်င္းစီကုန္တာ၊ အျခားစက္ရံု ကကုန္တာေတြေရာ ေပါင္းလိုက္ရင္ လူႀကီးခရီးစဥ္ တစ္ခုကို သိန္းရာဂ ဏာန္း နဲ႔ ခ်ီၿပီးကုန္တယ္။ ရုပ္ျမင္သံၾကား မွာေတာ့ ဒီလူႀကီးေတြအေတာ့္ကို ၀င့္ႄကြားတယ္၊ ေခတ္မွီတိုးတက္ ေသာ ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ရန္ ေခတ္မွီလူႀကီးမ်ား၏ နည္းသစ္မ်ားႏွင့္ ျဖဳန္းေငြ အဲေလ သံုးေငြမ်ားေပတည္း။

ရုပ္ျမင္သံၾကား ႏွင့္ သတင္းစာမ်ားတြင္ စက္ရံု အလုပ္ရံုမ်ား၊ ေက်ာင္း၊ ေကာလိပ္၊ တကၠသိုလ္မ်ား၊ ေဆးရံုမ်ား စသျဖင့္ အေတာ္ပင္ ၾကည့္ရႈရန္ေကာင္းလွေသာ္လည္း ၎အရာမ်ားသည္ အခြံႏွင့္ သရုပ္ေဆာင္သူမ်ားႏွင့္သာ ျပည့္စံုေနၾကသည္။ စက္ရံု အလုပ္ရံု တိုင္းရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ ဘတ္ဂ်တ္မ်ားရွင္းလင္းရာ၌ ၁၁၀% ႏွင့္ ၁၁၅% ေအာင္ျမင္ပိုလွ်ံသည္။ အရည္အေသြးျပည့္မွီ သည္ ဟုေျပာၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ေဆးခၽြတ္၊ တံဆိပ္ခြာ၍ ျပန္ လည္ျပဳျပင္ထားေသာေၾကာင့္ တရုတ္ပစၥည္းမ်ားဟု မည္သူမွာမသိၾကသည့္အျပင္ လြန္စြာမွ လွပခိုင္ခံ့လွေပ သည္။ မျပည့္ မွီေသာ စက္ရံုထုတ္လုပ္မႈ အတြက္ အျခားေနရာမွ၊ ႏုိင္ငံမွ ပစၥည္းမ်ား အစားထိုးေပးထားျခင္ ေၾကာင့္အရည္အေသြးႏွင့္ အေရအတြက္ ျပည့္မွီ ေအာင္ျမင္ေၾကာင္းျပႏိုင္၍ ရာထူးမ်ားတိုးၾကပါသည္၊ ၀မ္းသာၾကပါသည္။ လုပ္ငန္းပိုင္း မကၽြမ္းက်င္ေသာ္လည္း အင္မတန္ မွ ထက္ျမတ္ေသာ ျပည္လိမ္ဉာဏ္ ပိုင္သူမ်ားေပတည္း။

စက္မႈေကာလိပ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္မ်ား ေနရာအႏွံ႔ တြင္ရွိေနၾက၍ ၀မ္းသာမိေသာ္လည္း ေငြေၾကးႏွင့္ေရာင္း၀ယ္ လာဘ္စားေနေသာ ပညာေရးျဖစ္ေနျခင္း၊ အရည္အေသြးမျပည့္မွီေသာ ပို႔ခ်သင္ၾကားမႈမ်ားျဖစ္ေနျခင္း၊ ခိုးခ်ေျဖဆိုေသာသူမ်ားႏွင့္ ျပည့္ေနျခင္း၊ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚလုပ္ႏိုင္ခြင့္ စုရံုးခြင္မရွိျခင္း၊ စက္မႈေက်ာင္းၿပီး ေသာ္လည္း ဘာမွာမလုပ္တတ္ျခင္း၊ အစိုးရမွ လံုေလာက္ဖူလံုေသာ လုပ္ငန္းမ်ား ရွာေဖြမေပးႏိုင္ျခင္း၊ ဘြဲ႔ လက္မွတ္တစ္ခုကို ေငြႏွင့္ အခ်ိန္ေပး၍ ၀ယ္ယူေနၾကျခင္း သက္သက္သာျဖစ္ေနျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ယင္း တကၠ သိုလ္၊ ေကာလိပ္မ်ားသည္ လွပေသာအခြံသာရွိၿပီး အႏွစ္သာရမဲ့၍ စားမရသည့္ က်ီးအာသီးႏွင့္ တူလွေပသည္။ သို႔ေသာ္ ၎မွာ စစ္ အစိုးရမွ အင္မတန္ ဂုဏ္ယူေသာပညာေရးစႏွစ္ႀကီးေပတည္း။

၎တုိ႔ ဂုဏ္ယူေသာ အခ်က္တစ္ထပ္ေျပာၾကည့္ခ်င္သည္။ ကိုယ္ပိုင္ကားမ်ားစီး ၍ ၎တုိ႔ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ႄကြားစြာေျပာၾကျခင္းပါ။ စက္ရံု သာယာစိုေျပရန္ ပန္ၿခံ၊ ပန္ခင္း၊ သစ္ပင္မ်ားအား အလုပ္ဖ်က္၍ စိုက္ၾက၊ ပ်ဳိးၾက ႏွင့္ မည္သည့္ ဥယာဥ္မွဴး၊ အလုပ္သမားမ်ားမွ ေခၚယူလုပ္ကိုင္ေစျခင္းမရွိပါဘဲ ႏွင့္ လုပ္ခမေပးရ သည့္စက္ရံု၀န္ထမ္းမ်ားအား ထုတ္လုပ္မႈရပ္၊ တျခားလုပ္ငန္မ်ားရပ္နားခိုင္း၍ စိုက္ပ်ိဳးလုပ္ကိုင္ခိုင္သည္။ ၎အတြက္ ကုန္က်စရိတ္မည္မွ်တင္သည္ကို ကာယကံရွင္ လူႀကီးမ်ားသာလွ်င္ သိရေပသည္။ ရံဖန္ရံခါ စိတ္ ေကာင္း၀င္၍ စက္ရံုမွဴး၊ အႀကီးအကဲ မွ ၀န္ထမ္းမ်ားအား မုန္႔ဖိုး ပဲဖိုးေပးပါက ထက္၀က္ေလာက္သာလွ်င္ ၀န္ထမ္းမ်ားထံ အမွန္တကယ္ေရာက္ရွိ၍ က်န္ထက္၀က္မွာ ရံုးအုပ္၏ ဘီယာဖိုး ျဖစ္သြားသည္ကမ်ားသည္။ စႏွစ္တက်ရွိလွ ပါေပသည္။ ကိုယ္ပိုင္းကားမ်ား တ၀ီ၀ီစီး၍ ၾကည့္ရႈသြားၾကသည့္ လူႀကီးမ်ား အတြက္ စက္ရံု လွ ပစိုေျပမႈ ႏွင့္ ထုတ္လုပ္မႈ အတြက္ ၀မ္းသာမဆံုး ၾကည္ႏွဴးမဆံုးျဖစ္ၾကေသာ္လည္း၊ ေျခလွ်င္ေလွ်ာက္ၿပီးသြား ေနရေသာ၀န္ထမ္းမ်ားအေနျဖင့္ ဖိနပ္ေတြ ေပါက္၊ ဗိုက္ေတြေဟာက္လို႔ ကမၼ႗ာန္းရုပ္ေပါက္ေနၾကေလသည္။ ဒါကို သူတုိ႔ (လူႀကီးမ်ား) မွ ‘ငါတို႔ ျမန္မာျပည္သားကြ’ ဟုေႄကြးေၾကာ္သြားၾကေသးသည္။ ေတာ္ပါေပသည္။

က်ေနာ္တို႔ အခ်င္းခ်င္းလည္း စဥ္းစားမိၾကသည္ ေျပာျဖစ္ၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံ မတိုးတက္တာ လည္း၊ သာမန္၀န္ထမ္းေတြဗိုက္ေဟာက္ၿပီး အထက္လူႀကီးေတြ ဗိုက္ေပါက္မတတ္ျဖစ္ေနတာ ဘာေၾကာင့္ လည္း၊ အက်င့္ လာဘ္စားမႈ၊ ခိုး၀ွက္မႈ၊ လိမ္လည္လွည့္စားမႈ၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ရာ၌ ပီျပင္ျခင္းမရွိဘဲ အေခ်ာင္ခို ေပါ့ေပါ့ဆဆလုပ္လိုမႈ၊ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေခ်ာက္တြန္း လာဘ္ထိုး ၍ ေနရာေကာင္းတစ္ခု (ေငြ ေကာင္းေကာင္းရသည့္ေနရာ) အတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ အခ်က္မ်ားက ဘာေတြလဲ၊ ဘယ္လိုလဲ၊ အဲဒါေတြ ေပ်ာက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲဆိုတာ မ်ဳိးေတြ က်ေနာ္တို႔ စဥ္းစားမိေျပာမိ ၾကတယ္။ ႏုိုင္ငံေရးအေၾကာင္း သူတို႔ အေၾကာင္းေကာင္းေကာင္းမသိေတာ့ ဘယ္လိုအေျဖထုတ္လို႔ရမလဲဗ်ား။ အဲဒါကေနလြတ္ေျမွာက္ခ်င္တာ နဲ႔ ‘အေခ်ာင္ဘ၀မွ လြတ္ေျမွာက္ျခင္း’ ေခါင္းစဥ္ကိုေရးလိုက္တာပါ။ သိခ်င္တယ္။ အဲဒီဘ၀ကလြတ္ေျမွာက္ျခင္း၊ ဒါမွ မဟုတ္ တန္းတူညီမွ်ျခင္း ကိုဘာလို႔ ေခၚလဲ? လြတ္ေျမွာက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ? ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုေတြျဖစ္ေနရ သလဲ? ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြ ၀ိုင္း၀န္း အေျဖထုတ္ၿပီး လုပ္ေဆာင္ၾကပါစို႔၊ အေခ်ာင္ဘ၀ကေရာ ကၽြန္ဘ၀ ကပါလြတ္ေျမွာက္ေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းလုပ္ေဆာင္ၾကပါစို႔ဗ်ာ….။

မိုင္းအိုက္ဒ်ံတ္

အေမ

အေမ- အေမရဲ ့မ်က္ရည္ေတြခန္းေျခာက္ကုန္ ၿပီလား အေမ

အေမ- အေမ့ ရဲ့သားေတြအတြက္ လြမ္းရလြန္းလို ့မလြမ္းတတ္ေတာ့ဘူးလားအေမ

အေမ- အေမ့ သားေတြအတြက္ စဥ္းစားရလြန္းလို ့ ဆံပင္ေတြျဖဴကုန္ ၿပီလားအေမ

အေမ- အေမ့ ရင္ထဲ မွာသားေတြ အတြက္ အပူရလြန္းလို ့ မပူတတ္ေတာ့တာလား အေမ

အေမ- အေမ့ သားေတြ ဆိုးသြမ္းလြန္းလို ့စိတ္ဆင္းရဲ ေနလား အေမ

အေမ- အေမ့ သားေတြကို ဘယ္သူေတြလု ယူကုန္တာလည္း အေမ

အေမ- အေမ့ သားေတြကို သင္ေပးတဲ့ ပညာေတြကို ဘယ္သူေတြ ခိုးယူကုန္တာလဲ အေမ

အေမ- အေမ့သားေတြကို အဆံမပါတဲ့ ပညာေတြသင္ေပး ၿပီး ေဖေဖ နဲ ့ေမေမ ရွာတဲ့ ေငြေတြကို ဘယ္သူေတြညာယူသြားတာလဲ အေမ

အေမ- အေမ့သားကို လူဆိုးသူခိုးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ အေမ

အေမ- အေမ့သားကို သူပုန္ႀကီးျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူတြန္းပို ့တာလဲ အေမ

အေမ- အေမ တို ့ကို အနီးကပ္မျပဳစုႏိုင္ေအာင္ ဘယ္သူေတြကာဆီးေနလဲ အေမ

အေမ- အေမ့ ကိုႏွိပ္ေပးေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဘယ္သူေတြလု ယူသြားလည္း အေမ

အေမ- အေမ့ သားရဲ့ အေတြးေတြကို ဘယ္သူေတြ ၾကမ္္းေအာင္လုပ္ျပစ္လည္း အေမ

အေမ- သားတို ့အတြက္ ေမေမ နဲ ့ေဖေဖ ရဲ့ ဆံုးမစကားေတြကို ဘယ္သူေတြ ၾကားျဖတ္နားေထာင္ကုန္တာလဲ အေမ

အေမ- သားတို ့ ကိုေပးမဲ့ ေမေမ့ရဲ့ ယုယေႏြးေထြးမႈေတြကို ဘယ္သူေတြ ၾကားျဖတ္ယူကုန္တာလဲ အေမ

အေမ- သားတို႕ကိုသင္ေပးမဲ့ ေလာကႀကီးရဲ႕ခ်စ္ျခင္း တရားအေၾကာင္းေတြကို ဘယ္သူေတြဖ်က္ဆီးျပစ္သလဲ အေမ

အေမ- အေမ့ ဆီက သားလိုခ်င္တဲ့ ႏုညံ့သိမ္ ေမႊ႕မႈေတြကို ဘယ္သူေတြေဖ်ာက္ပစ္တာလဲ အေမ

အေမ- အေမတို ့ဆံျဖဴ သြားက်ဳိးသည့္ တိုင္ေအာင္ ေကာင္းေကာင္းေန လို ့ မရေအာင္ဘယ္သူေတြလုပ္ေနတာလဲ အေမ

အေမ- ေမေမ နဲ႕ ေဖေဖ တို႕ရဲ႕ ပညာတတ္ေတြ ေမႊးထုတ္ေပးတဲ့ စီမံကိန္းကို ဘယ္သူေတြဖ်က္ဆီးပစ္တာလဲ အေမ

အေမ- သားတို႕ရဲ႕မိသားစုတကြဲ တျပားျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူေတြလုပ္တာလဲ အေမ

အေမ- အေမ တို႕ကို ဘုရားေက်ာင္းကန္ေကာင္းေကာင္း မတက္ႏိုင္ေအာင္ ဘယ္သူေတြလုပ္တာလဲ အေမ

အေမ- အေမ့ စိတ္ႏွလံုအိမ္ထဲက အားလံုးကို ဘယ္သူေတြ ခိုးယူကုန္တာလဲ၊ လုယူကုန္တာလဲ၊ ဖ်က္ဆီးကုန္လဲ၊ေဖ်ာက္ဖ်က္ကုန္လဲ၊

ၾကားဖ်က္ကုန္လဲ….. အေမ။

အေမ- အေမသူတို ့ဘယ္သူေတြလဲ သားတို႕ကိုေျပာျပပါလား အေမ

သားတို႕သူတို႕ဆီက ျပန္ယူရမယ္ အေမ မရအရ ကိုျပန္လုယူရမယ္ အေမ

သား အေမ့ ကိုလြမ္းတယ္ အေမ။

အေမ့ သား

ေအဒီ

(6-12-07 n 10;20)