‘ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္ေတြဆိုတာ စီဆင္းေနမဲ့ေရေတြပဲေလ ရပ္ေန တန္႔ေနမဲ့ေရမွ မဟုတ္တာ တခုခုနဲ႔ေတာ့ တခုခုကိုေတာ့ ထိိခိုက္၊ ပြတ္တိုက္၊ သယ္ေဆာင္သြားရမွာပဲ ဒါအၿမဲစီးဆင္းေနမဲ့ ေရရဲ့ သဘာ၀ဘဲေလ…’
ရဲႏိုင္
က်ေနာ္တို႔လူငယ္ေတြလို႔ဘဲ အစခ်ီခြင့္ျပဳပါ။ က်ေနာ္တို႔လူငယ္ေတြဟာ မိမိလူမ်ဳိး ဒါမွမဟုတ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊တိုင္း၊ ႏိုင္ငံ၊ နယ္ပယ္ေဒသတစ္ခုခု အတြက္ ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာမွာ ဖ်က္ဖ်က္လက္လက္နဲ႔ ထိုးေဖာက္ႏိုင္တဲ့သူေတြ ျဖစ္တယ္။ ရဲရင့္ျခင္း၊ ယံုၾကည္မႈရွိျခင္း၊ လုပ္ေဆာင္ (စြမ္းေဆာင္) ႏိုင္ျခင္း ဆိုတဲ့ ဂုဏ္သတၱိေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားၾကတယ္။
ညည္းတြားျခင္းဟာ သူတို႔အတြက္မဟုတ္ဘူး၊ ပ်င္းရိျခင္းဟာ သူတို႔အတြက္မဟုတ္ဘူး၊ ထံုထိုင္းေၾကာက္ရႊံ ျခင္းဟာသူတို႔ အတြက္မဟုတ္ဘူး၊ စိုးရိမ္ေသာကေတြဟာ သူတို႔အတြက္မဟုတ္ဘူး၊ ဇြဲ သတၱိ ရွိျခင္းနဲ႔ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ ရွိျခင္းသာလွ်င္ သူတို႔ အတြက္ ဆုလာဒ္ေတြ၊ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ၊ အားအင္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
က်ေနာ္တို႔ရဲ႕အရင္ လူႀကီးေတြျဖစ္တဲ့ ဆရာသမားေတြ၊ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဟိုလြန္ခဲ့တဲ့ေခတ္ စႏွစ္ေတြက တည္း ကေန ခုခ်ိန္ထိ ဦးတည္ခ်က္တခု အတြက္ႀကိဳးပမ္းခဲ့တဲ့ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိ တယ္။သူတုိ႔လည္းဘဲ ဇြဲရွိတာဘဲ၊ ႀကိဳးစားတာဘဲ၊ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာဘဲ။ သူတုိ႔ရည္ရြယ္ခဲ့တဲ့ပန္းတိုင္ေရာက္ၾက လား၊ စိတ္တိုင္းက်ျဖစ္ခဲ့ၾကလား၊ က်ေနာ္တုိ႔ စူးစမ္းရမယ္။ ေသခ်ာတယ္ သူတို႔မွာလည္း အခက္အခဲေတြ ျပႆ နာေတြ၊ ျပန္ၾကည့္ရမွာေတြ အမ်ားႀကီးရွိမယ္၊ ရွိလည္းရွိႏိုင္တယ္။ သူတို႔ စိတ္တိုင္းက် တာေတြရွိမယ္၊ မက်တာ ေတြရွိ မယ္။ အခုက်ေနာ္တို႔ ဦးေဆာင္မႈမဟုတ္ေတာင္မွ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ရမဲ့ အခ်ိန္ ေရာက္ေနၿပီ လုပ္ေဆာင္ရမယ္။
က်ေနာ္တို႔ ဘာလုပ္ၾကမလဲ ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ လူႀကီးေတြ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ ေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းကမွန္ လား မွားလား တကယ္ေလွ်ာက္သင့္လား၊ က်ေနာ္တုိ႔ လူငယ္ေတြ စဥ္းစားဆင္ခ်င္ရမယ္။ လုပ္ေဆာင္ခဲ့တဲ့ လူႀကီးေတြ ကို ကဲ့ရဲ႕ဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။ စဥ္းစားဆင္ခ်င္ျခင္းဟာ က်ေနာ္တို႔အတြက္ နည္းလမ္းတစ္ခုရႏိုင္တယ္၊ မွားမွန္ဆံုးျဖတ္တဲ့အခါမွာလဲ အေထာက္အကူျဖစ္မယ္။ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အားနည္းခ်က္ေတြကို ျဖည့္ႏိုင္မယ္၊ ျပင္ႏိုင္မယ္၊ ဒီလို စဥ္းစားခိုင္းတာက ေတြေ၀ဖို႔ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။
ကဲ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ကိုယ့္ ပုဂၢလိက တိုးတက္ဖို႔ဘဲ လုပ္ၾကမလား၊ ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ တဖက္စြန္း ဆႏၵမ်ဳိးကိုဘဲ မ်က္စိပိတ္လုပ္ၾကမလား၊ ထမင္းတလုပ္ ဟင္းတစ္ထုပ္ အတြက္ဘဲ အျငင္းပြားေနၾက မလား၊ အားနည္းခ်က္ေတြကိုဘဲ လုိက္ႏွင္းေနၾကမလား၊ စားၿပီးအိပ္ အိပ္ၿပီးစားဘဲလုပ္ေနၾကမလား၊ ဘာမွမ ဟုတ္တဲ့ျပႆနာတခုကိုဘဲပံုႀကီးခ်ဲ႕ အျပစ္တင္ေနၾကမလား၊ က်ေနာ္တို႔ ဘားလုပ္ၾကမလဲ ဘာေတြလုပ္ေနၾက သလဲ၊ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ေတာ္ေတာ္ႀကီးကို ေမးခြန္းေတြမ်ားသြားတယ္။ (စိတ္မရွိပါနဲ႔… အခုမွစၿပီး ေတြးတတ္ လာလို႔ပါ။)
ေသခ်ာတယ္ က်ေနာ္တို႔ဟာ လူငယ္ေတြျဖစ္လို႔ လူငယ္အလုပ္လုပ္ရမယ္၊ အဲ့ဒါမွ ေစာေစာက ေဖာ္ျပတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြက က်ေနာ္တုိ႔ကို ရည္ညြန္းတယ္လုိဆိုႏိုင္လိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔အလုပ္ကဘာေတြလည္း၊ (က်ေနာ္ဦးေဏွာက္ မွီသေလာက္ ေဆြးေႏြးေရးသားခ်င္တယ္)။ အဓိက ကႀကိဳးစားရမယ္၊ ဘာေတြႀကိဳးစားရမ လဲ၊ ကိုယ္ရခ်င္တဲ့ လိုခ်င္တဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကို ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားရမယ္။ ဦးတည္ခ်က္ေရာက္ဖို႔ ဘာေတြလိုအပ္လဲ ဘယ္လို အခက္အခဲေတြရွိႏိုင္လဲ၊ အရင္လူႀကီးေတြ ေခါင္းေဆာင္ေတြဆီက ပညာဘယ္လိုယူမလဲ၊ အျခားလူ ငယ္ေတြေရာ သူတို႔ရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္အတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ၾကလဲ၊ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြဟာ ဒါေတြကိုဘဲ အၿမဲတမ္းခ်ိန္ဆ ခ်ိန္ထိုးေနရမယ္၊ နည္းလမ္းရွာေနရမယ္၊ လုပ္ေဆာင္ေနရမယ္။
ေသခ်ာတယ္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဦးတည္ခ်က္က ကပ်က္ကေခ်ာ္ဦးတည္ခ်က္မ်ဳိးမဟုတ္ဘူး၊ ထမင္းတဆုပ္ ဟင္းတ လုပ္ ကိစၥ တစ္ခုတည္းမဟုတ္ဘူး၊ စိတ္ႀကီး၀င္ခြဲျခားဖို႔ မဟုတ္ဘူး ႏိုင္ငံနဲ႔၊ ကမာၻနဲ႔ ခ်ီၿပီး လူမ်ဳိးအတြက္၊ ႏိုင္ငံအ တြက္ လုပ္ေနၾကတာပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ နည္းလမ္းေတြရွာေနရမယ္။ အႀကံဉာဏ္ေတြ ထြက္လာေအာင္ တုိင္ပင္ေနရ မယ္၊ ေဆြးေႏြးေနရမယ္ အၿမဲတမ္းမ်က္စိဖြင့္ထားရမယ္ေလ။ အခက္အခဲဆိုတာကေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ လူျဖစ္လာ ဖို႔ေတာင္မွ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖစ္လာတာမွ မဟုတ္တာပဲ၊ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ဖို႔၊ စကာေျပာတတ္ဖို႔၊ စသျဖင့္ဖို႔ေပါင္း မ်ားစြာေတြအတြက္ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားႀကီး အခက္အခဲေတြရင္ဆ္ိုင္ခဲ့တယ္ ႀကိဳးစားခဲ့တယ္ အခုဆိုက်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြေတာင္ျဖစ္လာၿပီ၊ ေနာက္ထပ္မကုန္ႏုိင္တဲ့ ဖို႔ေတြအတြက္ ေနာက္ထပ္အခက္အခဲေတြ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီးေတြ႔ရ ေအာင္ျမင္ဦးမွာဘဲ ၿပီးေတာ့လူႀကီးေတြရဲ႕ မၿပီးေသးတဲ့(ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ လူႀကီးမ်ား အားေလးစားလွ်က္) လုပ္ငန္းေတြ တာ၀န္ေတြ၊ ဦးတည္ခ်က္ေတြဆက္လက္လုပ္ကိုင္ဖို႔ လက္ဆင့္ကမ္း လုပ္ ေဆာင္ရမဲ့ လူငယ္ေတြေတာင္ျဖစ္ေနၿပီေလ၊ မေမ့နဲ႔ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုမေမ့ၾကပါနဲ႔။ လာဦး မယ္ အခက္အခဲေတြ အၾကပ္အတည္းေတြ အမ်ားႀကီး လက္ဆင့္ကမ္းယူမဲ့ လကၡံမဲ့ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။
က်ေနာ္ရဲ႕ အေတြး တစ္ခုကိုေရးၾကည့္မယ္ ‘ က်ေနာ္တို႔ လူငယ္ေတြဆိုတာ စီးဆင္းေနမဲ့ ေရေတြပဲေလ ရပ္ေနမဲ့ တန္႔ေနမဲ့ ေရမွ မဟုတ္တာ တခုခုနဲ႔ေတာ့၊ တခုခုကိုေတာ့ ထိေတြ႔၊ ထိခိုက္ ပြတ္တိုက္၊ သယ္ေဆာင္သြားၾကရမွာ ပဲ ဒါအၿမဲတမ္းစီးဆင္းေနမဲ့ ေရရဲ႕ သဘာ၀ဘဲေလ…’
က်ေနာ္တို႔ဟာ အၿမဲတမ္းတခုခုနဲ႔ ထိေတြ႔ေနမယ္၊ ပြတ္တို္က္ေနမယ္၊ ပိတ္ဆို႔ေနမယ္၊ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ စီးဆင္း ေနရမွာဘဲ သြားလာ ေနရမွာဘဲ အဲဒီလို အခက္အခဲေတြၾကားက စီးဆင္းေနရင္း၊ လႈပ္ရွားေနရင္းနဲ႔လဲ၊ လူမ်ဳိးအ တြက္၊ ႏိုင္ငံအတြက္ စသျဖင့္ တစ္ခုခုကို သယ္ေဆာင္သြားၾကရမယ္။ ဒါမွ စီးဆင္းေနတဲ့ေရ၊ လူငယ္ပီ တတဲ့လူ ငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္မွာေလ၊ ေလွာ္တက္ မေပ်ာက္တဲ့ေလွ၊ အေတာင္စံုတဲ့ငွက္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္ျပည့္တဲ့ ေျခလွမ္း၊ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ အလုပ္ေတြျဖစ္လာမယ္၊ ျဖစ္လာႏုိင္မယ္လို က်ေနာ္ ယံုၾကည္ယူဆပါတယ္။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ က်ေနာ္တို႔လူငယ္ေတြ လွပတဲ့ အနာဂတ္အတြက္ႀကိဳးစားၾကဆို႔ …။
ရဲႏိုင္
