ဘာေၾကာင့္ နအဖ က တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အင္အားစုေတြကို တုိက္တာလည္း
ဒီေခါင္းစဥ္ကို သာမွန္ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္တဲ့ အခါမွာ ဒါရွင္းရွင္းေလးဘဲလို႔ လြယ္လြယ္ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အင္မတန္မွ ရွည္လ်ားရႈပ္ေထြးေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္း ဇာတ္ရႈပ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အာဏာေရရွည္တည္ၿမဲေရးလား၊ ႏုိင္ငံ တစ္ခုလံုးကိုလူမ်ဳိးႀကီး တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ လူမ်ဳိးႀကီးေတြက လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ဖို႔လားဆိုတာ အမ်ားႀကီး မရွင္းမလင္းနဲ႔ ရႈပ္ေထြးေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီမွာက်ေနာ္ ညာဏ္မွီ သေလာက္နဲ႔ ေလ့လာမိသမွ်ကို အေျခခံၿပီး တင္ျပခ်င္ပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္ အာဏာတည္ၿမဲေရး ရႈ႔ေထာင့္ ကေနတင္ျပလိုပါတယ္။
၁၉၄၈ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ျပန္ၾကည့္မယ္ ဆိုၾကပါစို႔ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး လုပ္ႀကံခံရတာကို အရင္ျပန္ၾကည့္မယ္ တိုင္းရင္းသားတန္းတူေရးကို ဦးစားေပးၿပီး ဖက္ဒရယ္ႏိုင္ငံကို ဦးတည္ေနတဲ့သူ လြတ္လပ္ေရး မရခင္မွာဘဲ သူလုပ္ႀကံခံခဲ့ရတယ္။
တိုင္းရင္းသား (၁၀၀) ေက်ာ္ေနထုိင္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ျပည္ေထာင္စုကိုျမတ္ႏိုးၿပီး သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးပံုရိပ္ကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သူတို႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ အားလံုးပံုအပ္ခဲ့တယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ႀကံလိုက္ရတာနဲ႔ ထပ္တူဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အတူေမြးဖြားလာတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႀကီးကလည္း ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားေတြ လိုခ်င္တပ္မက္ေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံႀကီးတစ္ခုဆိုတာကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ တစ္ခါတည္းဘဲ လုပ္ႀကံခံလိုက္ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သမိုင္း၀င္း ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ကုန္းျမင့္ေန တိုင္ရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ သေဘာတူလက္မွတ္ ထိုးခဲ့တာဟာ အေမ့ခံခဲ့ရၿပီး က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ အကာက ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ လို႔ေျပာေနေပမဲ့ တကယ့္ အႏွစ္ပိုင္းက တျပည္ေထာင္ႏိုင္ငံဘဲျဖစ္ေနၿပီး တကယ္တမ္း ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ တန္းတူညီ မွ်မႈဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံျပည္တြင္းစစ္ေတြျဖစ္ဖို႔ အေၾကာင္းရင္းျပႆနာ တစ္ခုေပၚ လာ တာဘဲ။
ဦးႏုကို (၇) မိုင္အစိုးရလို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ကို က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံတြင္းစစ္ႀကီးက ဆိုး၀ါးေနတယ္။ အစိုးရထိန္းမ ႏုိင္သိမ္းမရ အေျခေနေပါ့။ ဦးႏု ကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကို ပထမဦးဆံုး (၁၉၅၈) မွာ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရ ဆိုၿပီး ေတာ့ လြဲေပးလိုက္တာက စစ္တပ္ကို ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အရသာကို သိသြားေစခဲ့တယ္။ ၁၉၆၁ ဇြန္လ မွာ ရွမ္းျပည္ နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ ႔မွာ မျပည့္မစုံ မွားယြင္းေနတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ ပံုစံတို႔ ျပဳျပင္ပံု သြင္းႏုိင္ရန္အတြက္ အထင္ကရျဖစ္ေသာ ေတာင္ႀကီးညီလာခံ ကိုျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။
၄င္းအား တရား၀င္းျဖစ္ရန္ႏွင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ေဆြးေႏြးရန္ဟုဆိုကာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ အသံ လြင့္ရံုတြင္ ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပေပးကာ ပထမရက္အၿပီး ၁၉၆၂ မတ္လ (၂) ရက္ေန႔ တြင္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္ မွ ဖက္ဒရယ္ေရးရယ္ အားလက္မခံ၍ ဖက္ဒရယ္ႏုိင္ငံတည္ေထာင္မည္ဆိုပါက ႏုိင္ငံအစိပ္စိပ္အမႊာမႊာၿပိဳ ကဲြသြားမည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ " ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ေခ်ာက္ထဲက်လုနီးနီးတြင္ ကယ္ဆယ္လိုက္ရ တယ္" ဟု စကားခ်ဳိသပ္၍ ႏုိင္ငံေတာ္ အာဏာသိမ္းလိုက္သည္။ ၄င္းသည္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ၏ ငန္းငန္းတက္ အာဏာတပ္မက္မႈႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး စရိုက္ကို ေပၚေပၚတင္တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ၄င္းတို႔ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း လူမ်ဳိးအလိုက္ မိမိတို႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တိုင္းရင္းသား (ကုန္းျမင့္) မ်ားအတြက္ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အေရးတို႔ အား လက္နက္ကိုင္တိုက္မွ ရမည္ဟု ယံုၾကည္လာကာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ား ပိုမိုတိုးပြား လာခဲ့ရသည္။
ေနာက္ ပညာသားပါပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ အာဏာသိမ္းၿပီး (၁၂) ႏွစ္ၾကာ ၁၉၇၄ တြင္ ဆိုရွယ္လစ္ႏိုင္ငံ အမည္ ျဖင့္ စစ္အာဏာတည္ၿမဲေရး ဖဲြစည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အား ေရးဆြဲအတည္ျပဳ၍ ၄င္းကိုယ္တိုင္သမၼတလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္လွယ္ခဲ့သည္။ ကုန္းျမင့္ေန တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလည္း " ဗမာ တစ္က်ပ္ ရွမ္းတစ္က်ပ္" ဆိုေသာ စကား အား တဖက္လွည့္အသံုးျပဳ၍ ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားမ်ားအတြင္းမွ အင္အားေတာင့္တင္းေသာ တုိင္းရင္းသား မ်ားအား ျပည္နယ္တစ္စီေပး၍ ၄င္းကိုယ္တိုင္ကား တိုင္း(၇) ခုအား ယူ၍ မိန္႔မိန္႔ႀကီး အႏိုင္ယူ ခံစားခဲ့ၾကသည္။ ၄င္းသည္လည္း ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားမ်ားအား လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲအရွိန္ျမင့္မားလာေစရန္ ပိုမို တြန္းအား ေပးလာခဲ့သည္။
စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ဖိႏွိပ္မႈ ႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒေၾကာင့္ လူထုေတာ္လွန္ေရးျဖင့္ ဖယ္ခ်ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ဖက္ဒရယ္ေရးအတြက္ ေတြေ၀ေနၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ န၀တ အျဖင့္ အမည္ ေျပာင္းလာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း လက္ေ၀ခံ စစ္အုပ္စုမ်ား အာဏာသိမ္းဖိႏွိပ္မႈမ်ား ထပ္မံခံရသည္။ ေရြး ေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မိမိတို႔ အာဏာေရရွည္ တည္ၿမဲေရးအတြက္ ႀကိဳးစား ေတာ့သည္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြအား အပိုင္တြက္ထားေသာ္လည္း ထင္ျမင္ထားသည့္ အတုိင္းေအာင္ျမင္မႈ မရွိဘဲ တိုင္းရင္း သားႏွင့္ ေျမျပန္႔ တိုင္းရင္းသားမ်ား စည္းလံုးညီညြတ္မႈေၾကာင့္ စစ္တပ္အား အၾကမ္းမဖက္နည္းျဖင့္ အႏိုင္ယူ လိုက္ေသာအခါ စစ္အာဏာရူးမ်ားမွ အရူးမီး၀ိုင္းျဖစ္ရေတာ့သည္။ ၄င္းအတြက္ န၀တ အား ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေန ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္အား အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပ၍ ေထာင္းတြင္းသို႔ပို႔ကာ အနဖ ဟူေသာ အမည္ေျပာင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရြ ၏ ခ်ယ္လွယ္မႈေအာက္တြင္ ျပည္သူအမ်ား အဖိႏွိပ္ခံေနၾကရသည္မွာ ယေန႔တုိင္ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚထားသည့္ သေဘာထားႏွင့္ ႏွိမ္ႏွင္းနည္းမွာ နည္းပရိရာယ္ ၾကြယ္၀မႈအပိုင္းအလိုက္ အေပ်ာ့အျပင္းသာကြာျခားသည္မွလြဲ၍ ေျပာင္းလဲမႈမ ရွိေပ။ ကုန္းျမင့္ေန တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ၄င္းတို႔၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ထာ၀စဥ္ေနေရး၊ ဖက္ဒရယ္မစိုထား ႏွင့္ တျပည္ေထာင္စႏွစ္ႏွင့္ ပင္လွ်င္ ၄င္းတို႔ျပဳသမွ် ႏုေစေရး၊ ၄င္းတို႔ စစ္အုပ္စုမ်ား အာဏာရွည္ေရတည္ၿမဲေရး၊ တို႔အား တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့သည္။
ယခု ၄င္းတို႔ က်င္းပျပဳလုပ္မည္ဟုေျပာေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအားျပန္ၾကည့္မည္ဆိုပါက ၁) ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္အား ဥပကၡာျပဳ၍ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုက်င္းပရန္ႀကိဳးပမ္းျခင္း၊ ၂) ဖြဲ႔စည္းပံုေရးဆြဲေရးဟုဆိုကာ အမ်ဳိး သားညီလာခံအား (၁၅) ႏွစ္တုိင္ ပိတ္လိုက္ရပ္လိုက္ျဖင့္ အမွန္တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား ဆႏၵမွန္ မဟုတ္ေသာ ဖြဲ႔စည္းပံု တစ္ခုအား ေရးဆြဲခဲ့သည္၊ ၃) ၄င္းတို႔အား ကာကြယ္မည့္ဖြဲ႔စည္းပံုအား ေရးဆြဲ၍ ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵပါ သည္ဟုဆိုကာ ၂၀၀၈ ေမ (၁၀) ရက္ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္ ႏွင့္ ျပည္သူ မ်ားအား နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ညစ္ပတ္ ေထာက္ခံမဲ့ေပးခိုင္း၍ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ျပ၍ အႏိုင္ယူထားျခင္း၊ ၄) ၄င္း တို႔အား ကာကြယ္မည္ဟု ဆိုထားေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအား အသက္သြင္းလႈပ္ရွားႏုိင္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ထား ျခင္း စသည္မ်ားအား သာလွ်င္ အမွန္တကယ္ေတြ႔ရွိရၿပီး အမွန္တကယ္တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းတုိးတက္ေရးအား မေတြ႔ရွိရေပ။
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားအား တင္ျပၿပီး ဤေနရာတြင္ ေခါင္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၍ က်ေနာ္တင္ျပလိုပါသည္
"အဘယ္ေၾကာင့္ နအဖ စစ္တပ္ေတြ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို တုိက္ခိုက္ရတာလဲ?" ဆိုတဲ့ အေျဖပါ။
စစ္အုပ္စုေကာင္းစားေရးႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒစြဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ မူ၀ါဒ သေဘာထားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနေသာ တုိင္းရင္းသားတန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရး ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး တို႔အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ ေနေသာ ကုန္းျမင့္ေန တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ားအေနျဖင့္ စစ္အုပ္စုမ်ား၏ ေခတ္အဆက္ ဆက္ မဟာရန္သူေတာ္မ်ားအျဖစ္ အျမစ္ျပဳတ္ အၿပီးတိုင္ေခ်မုန္းရန္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္မွာ မဆန္းေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိအေနျဖင့္ ဤအေမးအား အေျဖေပးရမည္ဆိုပါက စစ္အုပ္စု အက်ဳိးစီးပြားေရးႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒဆြဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ မူ၀ါဒ သေဘာထား ႏွင့္ သေဘာထားဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားအား တုိက္ခိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု တင္ျပလိုပါသည္ ခင္ဗ်ား။
ရဲႏုိင္ (၁၂၊ ၂၊ ၂၀၁၀ မြန္းလြဲ ၁၂း၃၇)
ဒီေခါင္းစဥ္ကို သာမွန္ၾကည့္ၿပီး စဥ္းစားၾကည့္တဲ့ အခါမွာ ဒါရွင္းရွင္းေလးဘဲလို႔ လြယ္လြယ္ မွတ္ခ်က္ခ်မိတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ္တမ္းေသေသခ်ာခ်ာ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားၾကည့္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ အင္မတန္မွ ရွည္လ်ားရႈပ္ေထြးေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ သမိုင္း ဇာတ္ရႈပ္ႀကီး တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ စစ္အာဏာရွင္ေတြ အာဏာေရရွည္တည္ၿမဲေရးလား၊ ႏုိင္ငံ တစ္ခုလံုးကိုလူမ်ဳိးႀကီး တစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ လူမ်ဳိးႀကီးေတြက လက္၀ါးႀကီးအုပ္ခ်ဳပ္ႏုိင္ဖို႔လားဆိုတာ အမ်ားႀကီး မရွင္းမလင္းနဲ႔ ရႈပ္ေထြးေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီမွာက်ေနာ္ ညာဏ္မွီ သေလာက္နဲ႔ ေလ့လာမိသမွ်ကို အေျခခံၿပီး တင္ျပခ်င္ပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ စစ္အာဏာရွင္ အာဏာတည္ၿမဲေရး ရႈ႔ေထာင့္ ကေနတင္ျပလိုပါတယ္။
၁၉၄၈ ဇန္န၀ါရီလ ၄ ရက္ေန႔ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးတဲ့ အခ်ိန္ကစၿပီး ျပန္ၾကည့္မယ္ ဆိုၾကပါစို႔ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ႀကီး လုပ္ႀကံခံရတာကို အရင္ျပန္ၾကည့္မယ္ တိုင္းရင္းသားတန္းတူေရးကို ဦးစားေပးၿပီး ဖက္ဒရယ္ႏိုင္ငံကို ဦးတည္ေနတဲ့သူ လြတ္လပ္ေရး မရခင္မွာဘဲ သူလုပ္ႀကံခံခဲ့ရတယ္။
တိုင္းရင္းသား (၁၀၀) ေက်ာ္ေနထုိင္တဲ့ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ျပည္ေထာင္စုကိုျမတ္ႏိုးၿပီး သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ စိတ္ကူးပံုရိပ္ကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကို သူတို႔ ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ အားလံုးပံုအပ္ခဲ့တယ္။ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္လုပ္ႀကံလိုက္ရတာနဲ႔ ထပ္တူဘဲ ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ အတူေမြးဖြားလာတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒႀကီးကလည္း ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားေတြ လိုခ်င္တပ္မက္ေနတဲ့ ျပည္ေထာင္စု ႏုိင္ငံႀကီးတစ္ခုဆိုတာကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ တစ္ခါတည္းဘဲ လုပ္ႀကံခံလိုက္ရတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လည္းဆိုေတာ့ သမိုင္း၀င္း ပင္လံုစာခ်ဳပ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ကုန္းျမင့္ေန တိုင္ရင္းသားေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ သေဘာတူလက္မွတ္ ထိုးခဲ့တာဟာ အေမ့ခံခဲ့ရၿပီး က်ေနာ္တို႔ႏိုင္ငံဟာ အကာက ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံ လို႔ေျပာေနေပမဲ့ တကယ့္ အႏွစ္ပိုင္းက တျပည္ေထာင္ႏိုင္ငံဘဲျဖစ္ေနၿပီး တကယ္တမ္း ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားေတြအတြက္ တန္းတူညီ မွ်မႈဆိုတာ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံျပည္တြင္းစစ္ေတြျဖစ္ဖို႔ အေၾကာင္းရင္းျပႆနာ တစ္ခုေပၚ လာ တာဘဲ။
ဦးႏုကို (၇) မိုင္အစိုးရလို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ကို က်ေနာ္တို႔ႏုိင္ငံတြင္းစစ္ႀကီးက ဆိုး၀ါးေနတယ္။ အစိုးရထိန္းမ ႏုိင္သိမ္းမရ အေျခေနေပါ့။ ဦးႏု ကေန ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္းကို ပထမဦးဆံုး (၁၉၅၈) မွာ အိမ္ေစာင့္ အစိုးရ ဆိုၿပီး ေတာ့ လြဲေပးလိုက္တာက စစ္တပ္ကို ႏုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အရသာကို သိသြားေစခဲ့တယ္။ ၁၉၆၁ ဇြန္လ မွာ ရွမ္းျပည္ နယ္ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ ႔မွာ မျပည့္မစုံ မွားယြင္းေနတဲ့ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံ ဥပေဒကို ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္ ပံုစံတို႔ ျပဳျပင္ပံု သြင္းႏုိင္ရန္အတြက္ အထင္ကရျဖစ္ေသာ ေတာင္ႀကီးညီလာခံ ကိုျပဳလုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။
၄င္းအား တရား၀င္းျဖစ္ရန္ႏွင့္ ထိထိေရာက္ေရာက္ေဆြးေႏြးရန္ဟုဆိုကာ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုမွ ရန္ကုန္ၿမိဳ႔ရွိ အသံ လြင့္ရံုတြင္ ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပေပးကာ ပထမရက္အၿပီး ၁၉၆၂ မတ္လ (၂) ရက္ေန႔ တြင္ စစ္အာဏာရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေန၀င္ မွ ဖက္ဒရယ္ေရးရယ္ အားလက္မခံ၍ ဖက္ဒရယ္ႏုိင္ငံတည္ေထာင္မည္ဆိုပါက ႏုိင္ငံအစိပ္စိပ္အမႊာမႊာၿပိဳ ကဲြသြားမည္ ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ " ႏုိင္ငံေတာ္ႀကီး ေခ်ာက္ထဲက်လုနီးနီးတြင္ ကယ္ဆယ္လိုက္ရ တယ္" ဟု စကားခ်ဳိသပ္၍ ႏုိင္ငံေတာ္ အာဏာသိမ္းလိုက္သည္။ ၄င္းသည္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ စစ္အာဏာရွင္မ်ား ၏ ငန္းငန္းတက္ အာဏာတပ္မက္မႈႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး စရိုက္ကို ေပၚေပၚတင္တင္ျပလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုေၾကာင့္ ၄င္းတို႔ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ပိုင္း လူမ်ဳိးအလိုက္ မိမိတို႔ လူမ်ဳိးအတြက္ တိုင္းရင္းသား (ကုန္းျမင့္) မ်ားအတြက္ တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီ အေရးတို႔ အား လက္နက္ကိုင္တိုက္မွ ရမည္ဟု ယံုၾကည္လာကာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ား ပိုမိုတိုးပြား လာခဲ့ရသည္။
ေနာက္ ပညာသားပါပါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း၏ အာဏာသိမ္းၿပီး (၁၂) ႏွစ္ၾကာ ၁၉၇၄ တြင္ ဆိုရွယ္လစ္ႏိုင္ငံ အမည္ ျဖင့္ စစ္အာဏာတည္ၿမဲေရး ဖဲြစည္းပံုအေျခခံဥပေဒ အား ေရးဆြဲအတည္ျပဳ၍ ၄င္းကိုယ္တိုင္သမၼတလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ ခ်ယ္လွယ္ခဲ့သည္။ ကုန္းျမင့္ေန တိုင္းရင္းသားမ်ားအားလည္း " ဗမာ တစ္က်ပ္ ရွမ္းတစ္က်ပ္" ဆိုေသာ စကား အား တဖက္လွည့္အသံုးျပဳ၍ ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားမ်ားအတြင္းမွ အင္အားေတာင့္တင္းေသာ တုိင္းရင္းသား မ်ားအား ျပည္နယ္တစ္စီေပး၍ ၄င္းကိုယ္တိုင္ကား တိုင္း(၇) ခုအား ယူ၍ မိန္႔မိန္႔ႀကီး အႏိုင္ယူ ခံစားခဲ့ၾကသည္။ ၄င္းသည္လည္း ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားမ်ားအား လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲအရွိန္ျမင့္မားလာေစရန္ ပိုမို တြန္းအား ေပးလာခဲ့သည္။
စစ္အာဏာရွင္တို႔၏ ဖိႏွိပ္မႈ ႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒေၾကာင့္ လူထုေတာ္လွန္ေရးျဖင့္ ဖယ္ခ်ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း တန္းတူညီမွ်ေရး၊ ဖက္ဒရယ္ေရးအတြက္ ေတြေ၀ေနၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားေၾကာင့္ န၀တ အျဖင့္ အမည္ ေျပာင္းလာသည့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း လက္ေ၀ခံ စစ္အုပ္စုမ်ား အာဏာသိမ္းဖိႏွိပ္မႈမ်ား ထပ္မံခံရသည္။ ေရြး ေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမည္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ မိမိတို႔ အာဏာေရရွည္ တည္ၿမဲေရးအတြက္ ႀကိဳးစား ေတာ့သည္။
၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပဲြအား အပိုင္တြက္ထားေသာ္လည္း ထင္ျမင္ထားသည့္ အတုိင္းေအာင္ျမင္မႈ မရွိဘဲ တိုင္းရင္း သားႏွင့္ ေျမျပန္႔ တိုင္းရင္းသားမ်ား စည္းလံုးညီညြတ္မႈေၾကာင့္ စစ္တပ္အား အၾကမ္းမဖက္နည္းျဖင့္ အႏိုင္ယူ လိုက္ေသာအခါ စစ္အာဏာရူးမ်ားမွ အရူးမီး၀ိုင္းျဖစ္ရေတာ့သည္။ ၄င္းအတြက္ န၀တ အား ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေန ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္အား အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျပ၍ ေထာင္းတြင္းသို႔ပို႔ကာ အနဖ ဟူေသာ အမည္ေျပာင္းျဖင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရြ ၏ ခ်ယ္လွယ္မႈေအာက္တြင္ ျပည္သူအမ်ား အဖိႏွိပ္ခံေနၾကရသည္မွာ ယေန႔တုိင္ပင္ ျဖစ္ေလေတာ့သည္။
ေခတ္အဆက္ဆက္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ကုန္းျမင့္ေနတိုင္းရင္းသားမ်ားအေပၚထားသည့္ သေဘာထားႏွင့္ ႏွိမ္ႏွင္းနည္းမွာ နည္းပရိရာယ္ ၾကြယ္၀မႈအပိုင္းအလိုက္ အေပ်ာ့အျပင္းသာကြာျခားသည္မွလြဲ၍ ေျပာင္းလဲမႈမ ရွိေပ။ ကုန္းျမင့္ေန တိုင္းရင္းသားမ်ားအား ၄င္းတို႔၏ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ထာ၀စဥ္ေနေရး၊ ဖက္ဒရယ္မစိုထား ႏွင့္ တျပည္ေထာင္စႏွစ္ႏွင့္ ပင္လွ်င္ ၄င္းတို႔ျပဳသမွ် ႏုေစေရး၊ ၄င္းတို႔ စစ္အုပ္စုမ်ား အာဏာရွည္ေရတည္ၿမဲေရး၊ တို႔အား တစိုက္မတ္မတ္လုပ္ေဆာင္လာခဲ့သည္။
ယခု ၄င္းတို႔ က်င္းပျပဳလုပ္မည္ဟုေျပာေသာ ေရြးေကာက္ပြဲအားျပန္ၾကည့္မည္ဆိုပါက ၁) ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲ ရလာဒ္အား ဥပကၡာျပဳ၍ ေရြးေကာက္ပြဲ တစ္ခုက်င္းပရန္ႀကိဳးပမ္းျခင္း၊ ၂) ဖြဲ႔စည္းပံုေရးဆြဲေရးဟုဆိုကာ အမ်ဳိး သားညီလာခံအား (၁၅) ႏွစ္တုိင္ ပိတ္လိုက္ရပ္လိုက္ျဖင့္ အမွန္တိုင္းရင္းသားျပည္သူမ်ား ဆႏၵမွန္ မဟုတ္ေသာ ဖြဲ႔စည္းပံု တစ္ခုအား ေရးဆြဲခဲ့သည္၊ ၃) ၄င္းတို႔အား ကာကြယ္မည့္ဖြဲ႔စည္းပံုအား ေရးဆြဲ၍ ျပည္သူမ်ား၏ ဆႏၵပါ သည္ဟုဆိုကာ ၂၀၀၈ ေမ (၁၀) ရက္ နာဂစ္မုန္တိုင္းဒဏ္ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္ ႏွင့္ ျပည္သူ မ်ားအား နည္းအမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ညစ္ပတ္ ေထာက္ခံမဲ့ေပးခိုင္း၍ ၉၂ ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ျပ၍ အႏိုင္ယူထားျခင္း၊ ၄) ၄င္း တို႔အား ကာကြယ္မည္ဟု ဆိုထားေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပံုအား အသက္သြင္းလႈပ္ရွားႏုိင္ေရးအတြက္ ရည္ရြယ္ထား ျခင္း စသည္မ်ားအား သာလွ်င္ အမွန္တကယ္ေတြ႔ရွိရၿပီး အမွန္တကယ္တိုင္းျပည္ ၿငိမ္းခ်မ္းတုိးတက္ေရးအား မေတြ႔ရွိရေပ။
အထက္ပါအေၾကာင္းအရာမ်ားအား တင္ျပၿပီး ဤေနရာတြင္ ေခါင္စဥ္ႏွင့္ ဆက္စပ္၍ က်ေနာ္တင္ျပလိုပါသည္
"အဘယ္ေၾကာင့္ နအဖ စစ္တပ္ေတြ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုေတြကို တုိက္ခိုက္ရတာလဲ?" ဆိုတဲ့ အေျဖပါ။
စစ္အုပ္စုေကာင္းစားေရးႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒစြဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ မူ၀ါဒ သေဘာထားႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနေသာ တုိင္းရင္းသားတန္းတူေရး၊ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရေရး ႏွင့္ ဒီမိုကေရစီေရး တို႔အတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္ ေနေသာ ကုန္းျမင့္ေန တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ားအေနျဖင့္ စစ္အုပ္စုမ်ား၏ ေခတ္အဆက္ ဆက္ မဟာရန္သူေတာ္မ်ားအျဖစ္ အျမစ္ျပဳတ္ အၿပီးတိုင္ေခ်မုန္းရန္ လုပ္ေဆာင္ေနသည္မွာ မဆန္းေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ မိမိအေနျဖင့္ ဤအေမးအား အေျဖေပးရမည္ဆိုပါက စစ္အုပ္စု အက်ဳိးစီးပြားေရးႏွင့္ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါဒဆြဲ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား၏ မူ၀ါဒ သေဘာထား ႏွင့္ သေဘာထားဆန္႔က်င္ဘက္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားအား တုိက္ခိုက္ရျခင္းျဖစ္သည္ဟု တင္ျပလိုပါသည္ ခင္ဗ်ား။
ရဲႏုိင္ (၁၂၊ ၂၊ ၂၀၁၀ မြန္းလြဲ ၁၂း၃၇)
No comments:
Post a Comment